ракиен | прид.

Што е за сместување, за чување ракија, за пиење ракија. Ракиено шише. Ракиена бочва. Ракиени чаши. Ракиени казани.

раки-сапун | м.

Име за тоалетен сапун во минатото носен од Исток.

ракита | ж.

Вид ниска врба со црвеникава кора; Salix purpurea. Крај реката нависнале ракити.

ракитак | м.

ракитен | прид.

ракитник | м.

Простор, место каде што има ракита, што е засаден или што е обраснато со ракита;

ракитов | прид.

Што е од ракита, што припаѓа на ракита. Ракитови гранки. Ракитова грмушка.

ракитовина | ж.

Ракитово дрво, ракитова гранка. Кошниците се направени од ракитовина.

ракија | ж.

Алкохолен пијалак што се добива со дестилација на комиње од грозје, овошје, компир или од житни растенија, кога гликозата од овошјето и сл. се претвора во етанол што се раствора со дестилирана вода. Гроздова ракија. Комова ракија. Сливова ракија. Греана ракија. Тој пие само домашна ракија.

ракијада | ж.

Манифестација, настан, натпревар во правење подобра и поквалиетна ракија. Ракијада во Валандово.