ракоплескач | м.

Лажни поддржувачи, донесена публика платена да ракоплеска. Група ракоплескачи се огласуваа на дадениот знак.

ракоположи | св.

Постави, унапреди, воведе некого во црковен чин, направи да влезе во некаков црковен ред. Него го ракоположиле за епископ. Во Рим го ракоположиле за словенски свештеник.

ракотворба | ж.

Рачно изработена творба. Дрвени ракотворби. Македонски ракотворби. Домашни ракотворби.

ракотворец | м.

Лице што изработува ракотворби, рачно произведува некои предмети, обично авторски дела, рачно создава творби. Македонските ракотворци, копаничари и терзии се познати надалеку.

ракува | несв.

Управува, се служи со нешто (машина, алат, оружје итн.). Тој знае да ракува со трактор. Таа ракува со машината според даденото упатство. Тој ракува со пиштолот исто толку добро како и со пушката.

ракува се | св. и несв.

Се поздрави, се поздравува еден со друг, подавајќи си раце, прави со некого заеднички поздрав со рацете. Добродушно се ракуваа. Тој се ракуваше со сите. Нежно се ракуваа.

ракувач | м.

Лице што знае да управува, да ракува со нешто. Тој е вешт ракувач со огнено оружје. Тие се опитни ракувачи со овие моторни пили.

ракун | м.

Северноамериканско диво четириножно животно, цицач, со скапоцено крзно и карактеристични црни шарки околу очите; Procyon lotor.

ракурс | м.

Во уметноста ‒ агол на снимање, положба на објективот на камерата во која е сосредоточен некој детаљ; агол на набљудување, гледна точка, гледиште. Позиција на двоен и обратен ракурс.