рамен | прид.

Што се однесува на рамо. Раменен појас. Рамена коска.

рамен | прид.

Што е без височини, ридови и угорнини во вертикална насока, за земја, пат и сл. Рамна месност со мал број жители. Рамна калдрма. Рамни патишта. Рамно место.

раменица | ж.

рамо.

раменски | прид.

Што припаѓа, што се однесува на рамо. Раменски појас. Раменски коски.

рамка | ж.

Посебно изработена летвичка, метална или пластична лајсна со која се опкружува по рабовите и се заштитува нешто (слика, огледало, стаклена површина, очила итн.). Сребрена рамка. Дрвена рамка. Огледало во рамка. Фотографии во убави рамки. Сребрени рамки за очила. Очила со црни рамки.

рамковен | прид.

Што припаѓа, што се однесува на рамка. Рамковни украси. Рамковна позлата.

рамнач | м.

Дел од машина за обработка на почвата, за рамнење на почвата. Почвата ја обработувавме со брана или со рамначи. Монтиран рамнач.

рамни | несв.

Прави нешто да стане рамно или мазно, зарамни, израмни, намести со рамнење. Работниците го рамнеа патот со машини. Девојката го рамнеше здолништето. Со наводените раце ја рамнеше косата.