рамнинка | ж.
Мала ледина, лединка, чистинка. Излеговме на една рамнинка обрасната со полско цвеќе. Застанавме на рамнинката. Во полето место ниви запустени рамнинки.
рамнител | м.
Во христијанската религија, тој што исправува, управува, дотерува, што израмнува, регулира нешто. Господ рамнител. Свети Петар е рамнителот кому треба да се поклониме.
рамница | ж.
рамничар | м.
Тој што живее во рамнина, во рамнински крај. Сточарите рамничари се навикнати на таков живот.
рамничарски | прид.
Што е својствен, што ѝ припаѓа на рамница. Рамничарски предели. Рамничарско пасиште. Рамничарско село. Рамничарска населба.
рамниште | ср.
Рамно место; рамнина, рамница. Децата играа фудбал на рамништето.
рамно 1 | ср.
Тие излегоа на рамно. На рамното кога одам ми е полесно.
рамно 2 | ср.
Вид народно оро, обично членувано. Девојките го играа рамното.
рамно- | претс.
Како прв дел од сложенки со значење ист, еднаков со некој друг или со нешто друго според означеното со вториот дел од сложенката (рамноправен, рамноделен, рамнозначен, рамнокрак, рамносилен).
рамноаголен | прид.
Што има еднакви, исти агли. Рамноаголен триаголник. Рамноаголен многуаголник.
