саможивништво | ср.
Состојба на тој што е саможивец / саможивник.
саможртва | ж.
Жртвување на себеси; Решителна саможртва. Чин на саможртва. Саможртва за татковината.
саможртвен | прид.
Што се однесува на саможртва. Саможртвен подвиг.
саможртвува се | св. и несв.
Се жртвува себеси; Тој свесно се саможртвуваше. Многумина се саможртвуваа за слободата.
самозаборав | м.
Заборавање на себеси, на своите потреби; занесеност. Љубовен самозаборав. Плачеше до самозаборав.
самозаборава се | несв.
Се заборава себеси. Се самозабораваше од опиеноста од таа девојка.
самозаборави се | св.
Се заборави себеси, се најде во состојба на самозаборав. Од неочекуваниот успех се самозаборави.
самозадоволен | прид.
Што е уверен во сопствените способности и достоинства. Самозадоволен израз. Самозадоволна насмевка.
самозадоволи се | несв.
Задоволи себеси, своите потреби со сопствени сили. Се самозадоволи, а на другите не ни помисли.
самозадоволство | ср.
Состојба на тој што е задоволен со самиот себеси.
