самодоверба | ж.
Доверба во себеси, во сопствените можности и способности. Силна самодоверба. Полека тој си ја поврати самодовербата.
самодоволен | прид.
Задоволен од самиот себеси; Самодоволен човек.
самодокажува се | несв.
Самиот ги докажува сопствените вредности пред себеси и пред светот.
самодопадлив | прид.
Што е допадлив на самиот себеси; што се допаѓа на себеси. Самодопадлив гест.
самодржавен | прид.
Што се однесува на самодржавие и самодржавје.
самодржавие | ср.
Неограничена власт на владетелот; систем на управување на државата со неограничена власт. Самодржавието ја ограничува слободата на поединецот
самодржец | м.
Тој што има неограничена власт; апсолутен владетел.
саможив | прид.
Што живее само за себе; егоистичен. Саможив владетел. Саможивен љубовник. Саможивни луѓе
саможивец | м.
саможивник | м.
Тој што живее мислејќи само на себеси и на своите потреби, егоистичен човек; Имаше семејство, но сепак беше саможивник. Бездушен саможивник.
