смука | несв.

смукалка | ж.

смуртен | прид.

Што има нерасположен, незадоволен, налутен израз на лицето; намуртен, намрштен. Смуртен старец. Смуртено лице.

смурти се | св.

Добие нерасположен, незадоволен, налутен израз на лицето; се намурти, се намршти. Се смурти и ништо не рече.

смут | ж.

Недоразбирање, раздор, забуна. Внесе смут во редовите на организацијата.

смутен | прид.

Што е збунет, неспокоен, возбуден. Смутно лице.

смути | св.

Предизвика смут, немир, метеж. Лошите вести го смутија народот.

смутител | м.

Лице што предизвикува смут. Овој смутител ќе ги сврти сите против нас.

смутка | ж.

смуткоса се | св.