снег | м.
Врнеж од мали бели ледени кристалчиња, снегулки што паѓаат во зима. Врне снег. Грутка снег.
снегар | м.
Мала шарена појна птица; Parus;
снегов(ен) | прид.
снеговит | прид.
Што изобилува со снег, што има многу снег. Снеговита планина. Снеговито место.
снеговица | ж.
Вода од стопен снег.
снегочистачка | ж.
Машина за чистење снег.
снегулка | ж.
Бело ледено кристалче што паѓа како снег. Паѓаат снегулки. Крупни снегулки.
снеже | ср.
снежен | прид.
Што е од снег. Снежен човек. Снежна топка. Снежна покривка. Снежни наноси 2. Што е покриен со снег. Снежен рид. Снежни височини.
снежест | прид.
Што е како снег. Снежести бранови.
