собитие | ср.

Важна случка, настан. Драматични собитија.

собица | ж.

собиче | ж.

собиште | ср.

Аугументатив од соба.

соблазна | ж.

Тоа што предизвикува силна желба, искушение, тоа што соблазнува. Го воведе во соблазни и искушенија.

соблазни | св.

Предизвика силна желба кон нешто привлечно, убаво. Убавите слатки го соблазнија.

соблазнив | прид.

Што соблазнува, што предизвикува силна желба. Соблазнива појава. Соблазниви зборови.

соблазнител | м.

Тој што соблазнува. Го гледаше како соблазнител.

соблазнителен | прид.

соблекува (се) | несв.