сонатен | прид.
Што се однесува на соната. Сонатна форма.
сонатина | ж.
Мала, кратка соната.
сонда | ж.
(геол.)Апарат за мерење на земна и морска длабочина.
сондажа | ж.
(мед.) Испитување со сонда.
сондира | св. и несв.
Испита, испитува со помош на сонда. Научниците ги сондираа морските длабочини за да го истражуваат живиот свет.
сонет | м.
Поетска творба од 14 стихови во два дела ‒ првиот од две строфи со по четири стиха, вториот од две строфи со по три стиха.
сонетен | прид.
Што се однесува на сонет.
сони | св.
Види сон. Кога заспал, сонил чуден сон. Пак сонил познат сон. Во средата ја сонив ќерка ти.
сонлив | прид.
Што не е сосема буден; нерасонет. Сонлив глас. Сонливи очи.
сонливец | м.
Тој што често спие, што е склон кон спиење; спанко.
