сообразителен | прид.
Што се сообразува со нешто.
сообраќа | несв.
За автобус, воз и др. ‒ одржува врска, се движи по однапред определен возен ред. Автобусот сообраќа двапати дневно.
сообраќаен | прид.
Што се однесува на сообраќај. Сообраќаен знак. Сообраќајно средство. Сообраќајни прописи.
сообраќаец | м.
Полициско лице што го регулира сообраќајот.
сообраќај | м.
Превоз, транспорт. Патен сообраќај. Железнички сообраќај.
сообраќајница | ж.
Главен, важен пат за сообраќајот. Главна сообраќајница. Долги и широки сообраќајници.
соодветен | прид.
Што одговара на нешто, што е погоден, дава можности, исполнува услови за нешто. Соодветен предлог. Соодветна награда. Соодветно место. Соодветни мерки.
соодветство | ср.
Согласување, поклопување на предмети или појави во некој однос. Резултатите не се во соодветство со очекувањата.
соодветствува | несв.
Се наоѓа во соодветство со нешто, се согласува, се поклопува. Оценувањето секогаш треба да соодвествува на знаењето.
соодговорен | прид.
Што е одговорен за нешто заедно со некого, што има иста одговорност во извршувањето на нешто заедно со некој друг.
