спирант | м.
Во фонетиката ‒ струен консонант.
спири се | св.
Се запне за нешто, се заинаети. Тој се спирил да биде по негово.
спиритизам | м.
Мистично верување дека човекот може да општи со душите на умрените.
спиритист | м.
Тој што се занимава со спиритизам, приврзаник на спиритизмот.
спиритистички | прид.
Што се однесува на спиритизам и спиритист. Спиритистичка сеанса.
спиритуален | прид.
Што се однесува на духот, духовен. Спиритуален живот.
спиритуализам | м.
Идеалистичко учење според кое почеток и основа на сè што постои во светот е духот, а материјата е само негова манифестација.
спиритуалист | м.
Приврзаник на спиритуализмот.
спиритуалистички | прид.
Што се однесува на спиритуализам и на спиритуалист.
спис | м.
Општ назив за официјален документ, исправа, акт и сл.
