спијач | м.
Тој што спие многу; спанко.
сплав | м.
Пловно средство, што се движи обично по река, направено од преплетени греди и сл. Сплав од бамбусова трска.
сплавар | м.
Тој што управува со сплав.
сплавари | несв.
Плови, превозува со сплав. Тој сплавареше со туристи по реката.
сплакне | св.
спласне | св.
За оток или за нешто подуено ‒ попушти, ослаби. Отокот на коленото спласна. Образите му спласнале, подбрадокот му се спуштил.
спласти | св.
Собере, сложи во пластови; Селаните го спластиле сеното.
сплеска 1 | св.
Со удар или притисок направи нешто плоскаво, смачка. Му го сплеска носот.
сплеска 2 | св.
Одеднаш почне да ракоплеска;
сплескан | прид.
Што е плоскав, обично од удар или притисок. Сплескан шлем. Сплескана чинија. Сплескан нос.
