спогодба | ж.
Постигната заемна согласност, договор околу нешто спорно; 1 а). Постигне спогодба. Меѓународна спогодба. Нарушување на спогодбата.
спогодбен | прид.
Што учествува во спогодба, што се однесува на спогодба; договорен. Спогодбено решение. Спогодбени страни.
спогоди се | св.
Постигне спогодба, се договори. Селаните се спогодија да направат црква. Се спогодив за цената на автомобилот.
сподавен | прид.
сподави | св.
сподели | св.
Изнесе свои мисли, тешкотии, проблеми пред некого заради помош, совет. Таа ги сподели своите тајни со мајка си.
сподоби | св.
Го снајде некого нешто, се најде во некаква, обично непријатна положба.
споен | прид.
Што спојува, што врзува едно со друго. Споени листови хартија. Споени вагони.
спознава | несв.
спознае | св.
Стане свесен за нешто, запознае нешто. Девојката ја спозна големата родителска грижа.
