спорен | прид.

Што предизвикува спор, за кој се спори. Спорен момент. Спорна одлука. Спорно прашање. Спорно место.

спори | несв.

Води спор, спротивставува свое мислење, се расправа. Тој спореше со татко му по разни прашања. Споревме, но сепак се сложивме.

спорија | ж.

Печено семе од тиква.

спорт | м.

Физички вежби и игри за одржување на здравјето, за забава или заради натпреварување. Воден спорт. Зимски спортови. Активно се занимава со спорт.

спортист | м.

Тој што се занимава со спорт.

спортски | прид.

Што се однесува на спорт. Спортски натпревар. Спортски пренос. Спортски клуб. Спортска игра. Спортски трофеи.

спортува | несв.

Се занимава со спорт. Неговиот син учеше и спортуваше.

способен | прид.

Што има способност за нешто, надарен. Способен адвокат. Способна домаќинка. Способни актери.

способност | ж.

Дарба, надареност, талент.

спот | м.