срони | св.

Оддели мал дел од нешто со ронење (земја, камен и сл.); одрони, изрони. Старецот срони неколку грутки земја. Водата ја срони земјата. Детето срони неколку зрна од гроздот. Срони ги зрната од пченката во кошот!

срочен | прид.

Што се извршува брзо, без одлагање, што е со определен рок.

срочиште | ср.

срп | м.

Направа за рачно жнеење со рачка и метален остар дел во форма на полумесечина. Остар срп. Жетвари со српови на рамо.

српест | прид.

Што има форма на срп. Српест клун. Српеста месечина.

срповиден | прид.

српообразен | прид.

срска | несв.

Одеднаш почне да 'рска.

срскоти | св.

Одеднаш почне да 'рскоти.

срт | м.

Горен дел од планина, рид и сл.; гребен. Горски срт. Снежен срт. Голина со карпести сртови. Планина со високи сртови.