самоуправен | прид.
Што се однесува на самоуправа. Самоуправен орган. Самоуправни единици.
самоуправува (се) | несв.
Управува сам, самостојно.
самоуправувач | м.
Тој што учествува во самоуправување.
самоуправување | ср.
Глаголска именка од самоуправува.
самофалба | ж.
Фалба на себеси. Празни самофалби.
самофалбаџија | м.
Тој што се фали самиот себеси. Од него поголем самофалбаџија немам сретнато.
самофалбен | прид.
Што се однесува на самофалба.
самофалец | м.
самофалство | ср.
Особина на тој што самиот себеси се фали. Проѕирно самофалство. Се внесе во самофалство.
самофинансира се | св. и несв.
Се финансира самиот себе. Се самофинансираше за време на целото школување.
