стрелест | прид.

Што е во облик на стрела. Стрелест лист.

стрелец | м.

Лице што е вешто во стрелање со пушка, пиштол или друго оружје. Врвен стрелец. Нема подобри стрелци од ловците.

стрелечки | прид.

Стрелечка линија. Стрелечки строј. Стрелечко одделение.

стреличарство | ср.

Спортска дисциплина во стрелање.

стрелиште | ср.

Отворен или затворен простор со цели за стрелање, место за вежбање или за натпревари во стрелање.

стрелка | ж.

Дем. од стрела. Со остра стрелка го погоди в око.

стрелка | несв.

Погледнува повремено, фрла поглед. Го стрелкаше со прекори. Ја стрелка со живнатите очи.

стрелне | св.

Погледне остро, фрли поглед. Мајка è ја стрелна со погледот да молчи.

стреловиден | прид.

Стрелест; стреловит.

стреловит | прид.

Што е многу брз, како стрела. Стреловита брзина.