стреа | ж.

Крајот од покривот што поминува преку крајните ѕидови на куќата или на друг градежен објект. Застанаа под стреата додека да преврне. Седеа под стреата на дуќанот. Капат стреите, се топи снегот од покривите.

стрела | несв.

Насочува, затегнува лак и испушта стрела; гаѓа со стрела. Децата со дрвени лакови стрелаа по чавките.

стрела | ж.

Дрвена или метална прачка со шилест врв што служи за стрелање со лак. Лежеа на бојното поле прободени со стрели. Смртоносна стрела. Отровна стрела.

стрелан | прид.

Што е убиен со стрелање. Мислеше на стреланите соборци.

стрелач | м.

стрелаштво | ср.

Спортска дисциплина или вештина во стрелање со огнено оружје или со лак.

стрелба | ж.

Чин или начин на стрелање, пукање со оружје. Топовска стрелба. Брза стрелба. Жестока стрелба.

стрелбиште | ср.

стрелест | прид.

Што е во облик на стрела. Стрелест лист.

стрелец | м.

Лице што е вешто во стрелање со пушка, пиштол или друго оружје. Врвен стрелец. Нема подобри стрелци од ловците.