стрплив | прид.
Што е трпелив, што може смирено да поднесе тешкотија, неудобност, непријатност. Стрпливи луѓе. Стрпливи истражувања.
стрпне | св.
Затрепери, се исплаши. Одеднаш стрпна, како да се сети опасност.
струг | м.
Столарска алатка со која се стружат и се мазнат дрвени предмети.
Струга | ж.
Град во Македонија.
струга | несв.
струга | ж.
Ток, бразда, речно корито.
стругалка | ж.
Тоа што служи, што може да послужи за стружење; стругало.
стругало | ср.
Алатка за стружење.
струганица | ж.
Ситен остаток создаден при стружење или сечење на дрво, метал и сл.
струганка | ж.
