струг | м.
Столарска алатка со која се стружат и се мазнат дрвени предмети.
струга | несв.
струга | ж.
Ток, бразда, речно корито.
Струга | ж.
Град во Македонија.
стругалка | ж.
Тоа што служи, што може да послужи за стружење; стругало.
стругало | ср.
Алатка за стружење.
струганица | ж.
Ситен остаток создаден при стружење или сечење на дрво, метал и сл.
струганка | ж.
стругар | м.
Занаетчија кој со помош на струг изработува предмети од дрво, тој што работи на струг; столар; работник во стругара.
стругарница | ж.
Стругарска работилница, пилана. По цел ден работи во стругарницата.
