структурира | св. и несв.
Распореди, распоредува, спои, спојува составни делови во една целина; даде, дава на нешто определена структура.
струма | ж.
Болест на штитната (тироидната) жлезда при што доаѓа до отекување на предниот дел од вратот; гушавост.
Струма | ж.
Река во Бугарија.
Струмица | ж.
Река во Македонија.
Струмица | ж.
Град во Македонија.
струна | ж.
Влакно од коњска опашка или грива.
струнар | м.
Занаетчија што прави торби, постилки и покривки од струни; мутавџија. Настасуваат од планините струнари со нови дисаѓи.
струнен | прид.
Што е направен од струна; козинав. Струнена вреќа. Струнени дисаѓи.
струненица | ж.
Струнена торба.
струп | ж.
Засушена кора од крв на рана; краста. Лицето му е покриено со струпје
