суводолица | ж.
Сув дол, дол каде што има вода само од дожд или од снег. Во пролет низ суводолицата тече по малку вода.
сувожил | прид.
За раце и нозе ‒ што се слаби, исушени, со испакнати жили. Сувожилите раце му виснале покрај телото.
сувожилие | ср.
Сврзувачки жили на екстремитетите.
сувоземен | прид.
Што се наоѓа на копно, што се одвива по копно; копнен. Сувоземен пат.
суволик | прид.
Што е сув, слаб, испиен во ликот. Еден суволик човек влезе во кафеаната.
сувомесен | прид.
Што е од сушено, чадено месо. Сувомесни производи.
сувомразица | ж.
Студено време со мраз без снег; сув студ. Сувомразицата лошо ќе влијае на посевите.
сувопарен | прид.
Што е строго официјален, здодевен, студен, без топлина, живост. Сувопарен говор. Сувопарен извештај.
суворек | м.
Место, дол од пресушена река; суводолица. Тоа пусто село е меѓу два суворека стегнато, под ридови легнато.
сувота | ж.
