суверен | прид.
Што има врховна, целосна и неограничена власт. Тој бил суверен владетел во земјата.
суверен | м.
Носител на врховната власт во една држава, врховен владар; монарх.
суверенитет | м.
Врховна, неограничена власт.
сувикав | прид.
Што не е сосема слаб, сув; сувичок. Сувикав старец.
сувичок | прид.
а) За човек ‒ што е слабичок. Сувичок старец. б) За предмети ‒ доста, прилично сув. Пиперките се некако сувички.
сувлест | прид.
Што е сувикав. Сувлест чиновник.
суво | ср.
Место каде што нема вода, кал и сл. копно, суша. Конечно бевме на суво.
суводол | м.
суводолен | прид.
Што се однесува суводол, суводолица. суводолец,
суводолина | ж.
