судница | ж.

Сала, просторија во којашто се суди. Обвинетиот го внесоа во судницата.

судри се | св.

Се удри во некого или во нешто при движење. Се судриле автобус и камион. Влегувајќи во училиштето се судри со едно девојче. Денеска се судриле две товарни возила.

судство | ср.

Севкупна дејност на судовите и на правосудната служба.

суеверен | прид.

Што верува во натприродни сили; празноверен. Суеверен човек.

суеверец | м.

Тој што е суеверен; празноверен. Се појавија многу суеверци во последно време.

суеверие | ср.

Верување во натприродни сили и во нивната моќ; Суеверието кај неа влијаеше на многу нејзини одлуки. Суеверието е осудено од црквата

суета | ж.

Копнеж за слава и почести со истакнување на сопствената личност; славољубие. Таа работи само на задоволување на својата суета. Повредена суета.

суетен | прид.

Што е исполнет со суета; славољубив. Суетна жена. Суетна душа.