судбински | прид.
Што се однесува на судбината, што произлегува од судбината; што е однапред одреден, што не може да се измени или да се избегне. Судбинска средба. Судбинско решение. Судбински настани.
судбоносен | прид.
Што го одредува понатамошниот тек на настаните, пресуден. Судбоносни решенија за нашиот народ. Судбоносен ден. Судбоносни моменти.
суден | прид.
Глаголска придавка од суди.
суден | прид.
Во изразите: На судниот ден ‒ на последниот ден на светот кога ќе им се суди на живите и на мртвите. Судни маки ‒ големи, тешки маки предодреди од божјиот суд.
суденик | м.
Судбински предодреден брачен партнер. Дојде суденикот да ја види.
Судети | и.
Планински венец во Централна Европа.
суди | несв.
За судија или суд ‒ решава судски процес. Ќе им суди на разбојниците. Му судеше воен суд.
судија | м.
Службено лице во суд што суди и донесува пресуда. Истражен судија. Врховен судија. Уставен судија.
судилиште | ср.
Државен орган што разгледува спорови и носи пресуди; суд. Кавгатата меѓу соседите стигна до судилиште.
судир | м.
Силен удар на две или повеќе тела, предмети меѓу себе. Директен судир на две возила со смртни последици за возачот. Судир на два воза.
