сватица | ж.
сватовен | прид.
Што се однесува на сват; сватовски.
сватовство | ср.
Пријателство стекнато преку женидба, мажачка. Сватовството го расипаа многу брзо.
сватовштина | ж.
Тие што се во сватовска врска; сватови.
сватоса се | св.
Стане сват, еден на друг, меѓусебно при женидба, односно мажачка; се. Се сватосаа со првите соседи.
сватува | несв.
Учествува на свадба во својство на сват. Сватовите сватуваа по дворовите.
сваќа | ж.
Жена на сват; жена во својство на сват.
сведбина | ж.
Светлина.
сведе | св.
Спушти, наведне. Таа го сведе погледот. Не рече ништо, само ја сведе главата.
сведен | м.
Ден што се празнува; празник, слава. Селски сведен. Го празнуваат сведенот. Благослов за сведенот. Цела недела се големи сведни.
