тактика | ж.
(воен.) Теорија и вештина за организирање и водење воени дејства, метод и начин на војување. Дефанзивна тактика. Бригадата ја изучуваше тактиката на непријателот.
тактилен | прид.
Што се однесува на осетот за допир, на осетливоста, сензибилитетот. Тактилна осетливост.
тактира | несв.
Одмерува такт, ритам при изведба на некоја мелодија, при танцување и др.
тактичар | м.
Тој што умее да изгради и да спроведе определена тактика, што умее да определи тактика на определено дејствие. Тој е одличен стратег и воен тактичар.
тактичен | прид.
Што има чувство за такт, што има чувство за мерка во однесувањето и држењето. Иако беше тактичен, тој не можеше да ги прифати сите негови испади.
тактички | прид.
Што се однесува на тактика. Тактички маневар. Тактичка грешка. Тактичка единица.
такуѓере | прил.
Исто така. Тој такуѓере се потсмеваше со неа.
такшава (се) | несв.
тала | несв.
талаз | м.
