тропоти | несв.
Испушта или прави остар звук проследен со тропот, тропа. По гумната тропотеа коњи. Тропотеше со капаците од тенџерињата.
тропотлив | прид.
Што е со тропот, што предизвикува тропот. Тропотлив марш.
тропотница | ж.
Силно тропотење, врева. Се слушаа силни удари, тропотници по врата. Коњичка тропотница.
тропроцентен | прид.
тропски | прид.
Што е карактеристичен за тропите. Тропска клима. Тропско лето. Тропски шуми.
тророг | прид.
тросед | м.
Возило или летало со три седишта, трисед.
троска | ж.
троскок | м.
троскот | м.
Едногодишно тревно растение, разгрането по земја, со долгнавести ситни листови и многу ситни бели или црвеникави цветови; Polygonum aviculare.
