тапанче | ср.

Дем. од тапан.

тапанџија | м.

тапацир | м.

Ткаенина, кожа, скај и сл. со кои се обложуваат делови од мебелот (стол, кауч и сл.). Столови со тапацир. Врати со тапацир. Ќе го сменам тапацирот на каучот.

тапацира | св. и несв.

Обложи, обложува со ткаенина, кожа и сл. дел од мебелот; тапетира.

тапациран | прид.

Што е обложен со ткаенина, кожа и сл. Тапациран мебел.

тапет | м.

Само во изразот стави на тапет – стави на дневен ред, постави како проблем, земе во разгледување.

тапета | м.

Специјална хартија или платно во вид на широки ленти што се користи за облепување на внатрешни ѕидови на соба и сл. Ѕидни тапети. Лепило за тапети.

тапетар | м.

Занаетчија што се занимава со тапацирање на мебел.

тапетира | св. и несв.

Обложи, обложува ѕидови со тапети.

тапи | несв.

Прави нешто да стане тапо; затапува. Сечилото го тапи со честа употреба.