тат | м.
Крадец.
татар | м.
(арх.) Во Османлиското Царство – гласник, курир кој на брз коњ пренесувал писма, пораки. Татарот ги донесе подробните вести за сè што се случило.
Татар | м.
Припадник на етничка група во азискиот дел на Русија.
татаркурти | м.
Заплет на цревата.
татарник | м.
Вид лак со штица како пушка за фрлање стрели.
тате | м.
При фамилијарно обраќање кон сопствениот татко; тато. Да му кажам ли на тате?
татев | прид.
Што припаѓа на татко. Татевото лице.
татенце | ср.
татин | прид.
Што припаѓа на тате. Татините очи. Татино и мамино детенце.
таткин | прид.
Татков, татин.
