татко | м.
Мажот родител, мажот во однос на сопствените деца. Неговиот татко беше многу строг. Татко ѝ имаше фурна во градот. Таа сестра му беше само по татко.
татков | прид.
Што припаѓа на татко. Татковата куќа. Татково име. Таткова галеница. Таткова мудрост.
татковина | ж.
Земјата, државата во која некој се родил и чиј државјанин е. Љубов кон татковината.
татковински | прид.
Што се однесува на татковина. Татковински шуми.
татковнина | ж.
Имот наследен од таткото.
татковски | прид.
Што му прилега на татко, грижлив, добронамерен. Татковски совет. Татковски поглед. Татковски прекор.
татковство | ср.
Крвно сродство меѓу таткото и детето. Докажување на татковство.
татли | прид.
Што е сладок, вкусен. Татли боза.
татлија | ж.
Вид слатка пита.
татнеж | м.
а) Силен и долготраен звук кој одекнува при грмење, експлозија и сл. Трештат татнежи и громови. Одекнуваат силните татнежи од експлозиите на мините. Ги разбуди татнеж на топови. б) Силен звук при работа на машина, удари на тркала и сл.; удирање. Трамвајот со силен татнеж профучи крај нив. Татнежот на тапаните пројачи низ доловите. Татнежот на брановите. в) Придушен, тап звук при чекорење, од врева и сл. Оддалеку го познава татнежот на неговиот коњ. Неговиот глас се изгуби во татнежот на чекорите и вревата.
