тестаментарен | прид.
Што се однесува, што е содржан во тестамент.
тестатор | м.
Оставител на тестамент; завештател.
тесте | ср.
Збир од еднородни предмети. Во раката држеше тесте карти. Тој стави едно тесте пари на масата.
тестемел | м.
Крпа, пешкир; шамија.
тестен | прид.
Што се однесува на тесто, што е од тесто. Тестени производи.
тестенина | ж.
а) Прехранбени продукти од тесто (макарони, шпагети, фиде, кори и сл.). б) Јадење од тесто.
тестест | прид.
Што е како тесто.
тестикул | м.
Машка полова жлезда; тестис, маде.
тестир | м.
Дозвола, одобрување. Не можат да поминат без негов тестир.
тестира | св. и несв.
Подложи, подложува некого или нешто на тест, на испитување.
