Тиса | ж.
Река во Војводина.
тиска | несв.
Бутка, турка. Се креваше на прсти и го тискаше човекот пред себе.
тисканица | ж.
Бутканица, турканица, мешаница, метеж. Празнична тисканица. Тисканица од патници со куфери. Пред судот тисканици.
тисов | прид.
Што се однесува на тиса, што е од тиса. Тисово дрво. Тисово столче.
титан 1 | м.
Во старо-грчката митологија ‒ гигант што стапувал во борба со боговите на Олимп.
титан 2 | м.
Хемиски елемент, сребреносив метал што се употребува во челичната индустрија; симбол Ti.
титанит | м.
Вид минерал.
титиз | м.
Скржавец. Тој е голем титиз, ништо не троши.
титка | ж.
Звучен сигнал на мобилен телефон кој намерно се прекинува од повикувачот како определен договорен знак со повикуваното лице.
титка | несв.
За мобилен телефон, компјутер и сл. ‒ испушта карактеристичен звук.
