тишка | ж.
Птица.
тишлер | м.
Столар.
тишти | несв.
а) Чувствува слаба болка. Беше кожа и коски, но барем сега не го тиштеа градите. Раната го тиштеше. б) Предизвикува некаков притисок, грижа, мака. Маката го свиваше и долго го тиштеше. Тој знаеше што ја тишти мајка му.
тиња | ж.
Наталожен нанос од кал и многу ситен песок; мил. Речна тиња. Жолта тиња. Тиња од јазот.
тињест | прид.
Што е покриен со тиња; што содржи тиња. Тињест брег. Тињесто дно.
тињоса се | св.
Се прекри со тиња. Се тињоса улицата.
тињосан | прид.
Што е прекриен со тиња. Тињосан камен.
тиќе | ср.
<!CONVERS!> Гад, инсект, животинка. По трупот имало неброено тиќе. Шумско тиќе.
ткае | несв.
Изработува платно, килим, јамболлија, простирки и др. на разбој или на машина од конец, предено и сл. Жените предеа волна и ткаеја јамболлии. Невестата ткаеше на разбој.
ткаен | прид.
Што е изработен со ткаење. Ткаен килим. Ткаено бело платно. Ткаена волнена скутина.
