фортисимо | ср.
Во музичко дело ‒ динамички знак за многу силна, многу гласна изведба на тоновите; самата таква изведба.
фортификација | ж.
(воен.) а) Гранка од военоинженерската специјалност што се занимава со утврдување на земјиштето за изведување борбени дејства и за заштита. б) Подигање и утврдување објекти за борбени дејства и за заштита и одбрана.
фортификационен | прид.
Што се однесува на фортификација; фортификациски.
фортома | ж.
фортуна | ж.
Силна снежна бура проследена со ветер, вејавица, големо невреме. И фатија фортуни, кијамети, што глава не се подаваше надвор. Зафати невидена фортуна и целата земја ја покри дебел снег.
форум | м.
а) (истор.) Плоштад во стар Рим каде што се одвивал јавниот живот на градот. б) Јавно место, плоштад воопшто.
форхенд | м.
Вид удар во тенисот.
форца | ж.
Сила. Дај му форца!
фосил | м.
(геол.) Скаменет остаток од организам, растение или животно, од некогашни геолошки периоди.
фосилен | прид.
Што е скаменет. Фосилни организми. Фосилни остатоци.