цепутка | ж.
цепнатина.
цепци | и.
Делови на разбој; штичиња или дрвени плоснати прачки за разделување на основата меѓу задното кросно и ништите.
цепче | ср.
цер 1 | м.
Вид даб; Quercus cerris. Паднал од цер. Ниски церје.
цер 2 | м.
Средство за лекување, лек. За таа болест нема цер.
церада | ж.
Восочно платно.
церебрален | прид.
Што се однесува на мозокот; мозочен. Церебрален удар. Церебрална парализа.
церека се | несв.
Се кикоти. Се церекаше од смеа.
церемонија | ж.
Однапред пропишани или традиционално утврдени правила на однесување и ред на постапки при некоја свеченост. Свадбена церемонија. Црковна церемонија.
церемонијал | м.
Утврден ред од настани, обичаи или обреди што треба да се почитуваат во текот на некоја свеченост; службено утврден распоред за текот на свеченоста. Традиционален церемонијал.