чечкало | ср.
чечне | св.
чеша | несв.
Гребе, драска со нокти, поминува по површината од кожата за да го намали чувството на јадеж. Старецот ја извади капата и долго ја чешаше главата.
чешалка | ср.
Чешел за чешлање коњи и друг добиток
чешел | м.
Направа за чешлање коса на човек. Коскен чешел.
чешен | м.
Еден дел од главица лук;
чешит 1 | м.
Сорта, вид. Купи пет-шест чешити бои. Најде луѓе од разни чешити.
чешит 2 | прид.
Што е особен, чуден. Чешит човек.
чешка | несв.
Ја чешка брадата и се мисли.
Чешка | ж.
Држава во Европа.
