чикулец | м.
Делови од двете страни на задниот дел од самарот во форма на куки на кои се држи ортомата и товарот.
чик-чирик! | изв.
Извик за подражавање на чирикање на птици. И низ поле шири вик / чик-чирик! чик-чирик!
чилаш | прид.
За коњ ‒ што е со дамки по телото.
чиле | ср.
Определена количина конец за везење намотан на посебен начин, во вид на снопче. За везење и требаа неколку чилиња свила во две бои.
Чиле | ср.
Држава во Јужна Америка.
Чимборазо | ср.
Вулкански врв во Еквадор.
чин | м.
Тоа што е направено, резултат од дејство. Чин на добра волја. Визионерски чин.
чина | ж.
чинар | м.
Вид јавор; Platanus orientalis. Ќе се најдеме кај чинарот.
чинган | прид.
