чифчиство | ср.
Работа, положба на чифчија.
чифчија | м.
Зависен, потчинет наемател на земја од спахија;
чиче | ср.
(само едн.) Хип. од чичо и чичко. Чиче, тебе те бараат. Златен на чиче, колку пораснал.
чичев | прид.
Што му припаѓа на чиче, на чичко.
чичек | м.
чиченце | ср.
чичин | прид.
чичка | ж.
Диво трнливо растение чиј плод е со ситни трње што лесно се лепат, се закачуваат по облеката на луѓето и крзното на животните; Carduus nutans.
чичка се | несв.
Се нафаќа, се собира на нешто или некаде во голем број. На плотот се чичкаа сè повеќе детски глави, да видат што се случува.
чичко | м.
Брат на таткото, стрико. Дојде чичко ми и ни донесе ореви. Нејзините чичковци се согласија со поделбата.
