чифттелија | ж.

Народен музички инструмент, вид двогласна тамбура.

чифчија | м.

Зависен, потчинет наемател на земја од спахија;

чифчилак | м.

чифчиство | ср.

Работа, положба на чифчија.

чиче | ср.

(само едн.) Хип. од чичо и чичко. Чиче, тебе те бараат. Златен на чиче, колку пораснал.

чичев | прид.

Што му припаѓа на чиче, на чичко.

чичек | м.

чиченце | ср.

чичин | прид.

чичка | ж.

Диво трнливо растение чиј плод е со ситни трње што лесно се лепат, се закачуваат по облеката на луѓето и крзното на животните; Carduus nutans.