чичка се | несв.
Се нафаќа, се собира на нешто или некаде во голем број. На плотот се чичкаа сè повеќе детски глави, да видат што се случува.
чичко | м.
Брат на таткото, стрико. Дојде чичко ми и ни донесе ореви. Нејзините чичковци се согласија со поделбата.
чичков | прид.
Што му припаѓа на чичко. Чичкова нива. Тие се чичкови пријатели.
чичо | м.
чичов | прид.
чичков.
чичок | м.
чиш! | изв.
При обраќање кон мало дете за да мокри.
чиша (се) | несв.
Во детскиот говор ‒ моча.
чишка (се) | несв.
чкембар | м.
Тој што продава или што приготвува чкембиња.
