чичков | прид.
Што му припаѓа на чичко. Чичкова нива. Тие се чичкови пријатели.
чичо | м.
чичов | прид.
чичков.
чичок | м.
чиш! | изв.
При обраќање кон мало дете за да мокри.
чиша (се) | несв.
Во детскиот говор ‒ моча.
чишка (се) | несв.
чиј 1 | зам.
Придавска заменка со која се искажува припадност кон нешто или кон некого. Никој не знае чие е детето. Девојката чиј глас се слуша е мојата најмала сестра.
чијшто | сврз.
Во зависно сложени односни (релативни) реченици, во составот на зависната дел- реченица во функција на сврзувачки збор за односно надоврзување, упатувајќи на припадност кон дел или кон целата главна реченица.
чкембар | м.
Тој што продава или што приготвува чкембиња.
