шаплив | прид.
Болен од шап. Шаплив добиток.
шапшал | м.
Несериозен, недоветен, глупав човек, будалетинка. Маалски шапшали. Јас излегов шапшал.
шар 1 | м.
Шара, шаренило. Пролетен шар. Шар по ѕидот и по ходниците.
шар 2 | м.
Топка. Земниот шар.
шара | ж.
Цртеж, дел од цртеж во повеќе бои. Прекрасни шари споени во единство. Светла шара по небото. Везени шари. Мрежести шари. Геометриска шара.
шара | несв.
шарабија | прид.
Што има боја како црвено вино, винова боја. Фустан шарабија.
шарада 1 | ж.
Еден вид загатка, ребус, чијшто одговор е даден преку комбинација од значењата на други дадени поими (зборови, бројки, цртежи).
шарада 2 | ж.
Индиско писмо што се употребува за кашмирските и некои други јазици.
шарач | м.
Изработувач на шари, орнаменти, цртежи во различни бои со шарање и сл. Шарачот го остави приборот до ѕидот. Шарачите ги украсуваа глинените предмети.
