шенлук | м.

Забава, разонода, сеир. Секоја вечер шенлуци си тераат.

шепа | ж.

(анат.) Дел од рака од зглобот на дланката до врвот на прстите; рака_2. Шепа ми е полна лудо со златни прстење (нар. поез.). Тие собираа трошки во шепите и ги ранеа птиците. Тој ја криеше запалената цигара во шепата.

шепетајка | ж.

(разг.) Голема, крупна шепа. Груби шепетајки.

шепина | несв.

Кажува тивко, со шепот; дошепне. Стои до него и само му шепина по нешто.

шепка | несв.

Поткажува со шепотење, дошепнува, шепнува повремено; сака некому да помогне, да покаже, да потсети на училиште или во слични пригоди; поткаже_2. Половина ученици му шепкаа. Тој им шепка на другарите.

шепкач | м.

Тој што шепка, што дошепнува; поткажува_2. Да не беа шепкачите, тој ќе го паднеше испитот.

шепне | св.

Каже, зборува тивко со шепот. Му шепна зад грб. Таа му шепна на уво да не зборува за настанот.

шепнеж | м.

шепнешкум | прил.

Со шепотење, шепотливо;

шепнипокров | м.

Озборувачка, сплеткарка, интригантка, обично за млада невеста. Во куќата им влезе шепнипокров и сите ги раскара.