шепот | м.

Тивко, придушено зборување; тивок говор. Нејасен шепот. Мил шепот. Детски шепот.

шепоти | несв.

Зборува, кажува нешто со шепот, тивко, придушено. Таа не зборуваше, туку шепотеше. Тој само си шепоти.

шепотка се | несв.

Се зборува, се разнесуваат зборувања, озборувања. Низ фирмата се шепотка дека таа ќе си замине.

шепотлив | прид.

Тивок, придушен. Шепотлив глас. Шепотлива смеа.

шепотум | прил.

Со шепотење;

шепти | несв.

шепури се | св.

Оди исправено со телото или го држи телото исправено, се прави важен, се прчи, се возгордее со нешто и тоа го покажува нагласено; се. Таа се шепуреше на клупата. Тој се шепури пред другарите, а пред неа молчи.

шепурка | ж.

шер | м.

Мака, зло, пакост, инает. Мене ме фати шерот и ќе везам до зајдисонце. На домаќинот му дошол шер да нагости цела тајфа.

шербет | м.

Густо растопен шеќер со малку вода што се користи за подготвување слатко или за полевање на некои ориентални слатки (баклава, раванија, тулумби и сл.). Студеното тесто се полева со врел шербет. Овошјето го стави во шербетот да се вари.