шизла | ж.

шизма | ж.

Отпадништво од црковната заедница; Раскол Големата шизма.

шизматик | м.

Приврзаник на шизма, на раскол во една верска заедница; отпадник, расколник. Самарјаните биле сметани за шизматици.

шизофренија | ж.

Тешко душевно заболување, поматување на умот придружено со халуцинации и со регресивно однесување, забеганост при што личноста емотивно се подвојува и губи контакт со реалноста; во народот познато како младешко лудило.

шизофреник | м.

Лице што страда, што боледува од шизофренија.

шизофреничар | м.

шизофренички | прид.

Што се однесува на шизофреник и на шизофренија. Шизофренички симптоми. Шизофреничко однесување. Шизофренички напад.

шија | ж.

Дел од телото на човек или на животно што ја спојува главата со трупот, Таа го фати за шијата. Долги шии. Ја зеде кокошката и ѝ ја свитка шијата.

шијак | м.

Човек со дебел, развиен, мускулест врат. Се познаваат во семејството, мажите се сите шијаци.

шијарка | ж.

Игла за шиење. Метални, тенки шијарки.