шика 2 | несв.
шикана | ж.
Сплетка, тешкотија, смислена пречка, интрига за извршување на нешто. Таа постојано прави шикана. Неговите шикани ги скараа домашните.
шиканира | св. и несв.
Направи, прави сплетки, навреди, навредува, мачи некого, создава некому непријатни ситуации. Таа ги шиканира родителите.
шикара | ж.
Суво, ниско земјиште со треви и суви грмушки. Суви шикари. Иглолисна шикара. Ретки шикари.
шикла | ж.
(бот.) Израсток на гранките на дабовото дрво во кој се развива црвче од кое се добива црна боја. Плодови мали како шикли. Зрели шикли. Мастило од шикли.
шикло | прид.
Обоен со шик; Шикло сребро. Шикло ѓердан.
шиклоса | св.
Обои, избои со боја од шишарка. Таа си ја шиклоса косата.
шиклосан | прид.
Глаголска придавка од шиклоса.
шикне 1 | св.
Тече, избие, истекува со голем интензитет, прска, грга, избива во силен млаз. Шикна вода од сите страни. Шикна крв од носот на детето.
шикне 2 | св.
Викне ш! некому за да го замолчи. Тој му шикна на детето. Тој им шикна на домашните.
