шилер | м.

Вид вино добиено со мешање на одбрани сорти црно и бело грозје. Испи едно шише шилер старо 50 години. Во визбата чуваа шилер од минатиот век.

шилест | прид.

Остар, што има остар врв, изострен на крајот како шило; што личи на шило, на острец. Шилест врв. шилести уши. Шилеста форма. Шилест гребен. Шилести рогови. Шилест нос.

шилец | м.

Изострен, остар врв на некој предмет или самиот предмет; буцкало_1, шило. Истапен шилец. Опасен шилец на врвот од столбот. Метален шилец. Шилец на молив.

шилешки | прид.

Што се однесува на шилеже или што е од шилеже. Шилешка кожа. Шилешко месо.

шили | несв.

Остри, прави да биде нешто шилесто, остро. Тој ги шилеше моливите.

шилинг | м.

Парична единица, монета што се користи во Англија, помала од фунта.

шило | ср.

Метална или дрвена прачка со шилец на врвот и со дршка од другата страна што служи за длабење, за правење дупки при обработка на кожа и др. Чевларот имаше една кутија полна со различни шила. Правеше дупки на кожата со едно остро шило.

шилте | ср.

Мала перница што се става на душек за потпирање. Шарено шилте. Свилени шилтиња. Седна на шилтето.

шилчест | прид.

Шилчести врвови.

шилчи | несв.