шишман | м.
шишко.
шиштеж | м.
Постојан, придушен звук на нешто што шишти. Ненадеен шиштеж од моторот на автомобилот. Силен шиштеж од бојлерот и од цевките. Змиски шиштеж.
шишти | несв.
За одделни животни, обично влекачи, змии и сл. – испушта придушен звук. Во грмушките шишти змија. Шиштат змии насекаде.
шишуле | ср.
Шишуле за ракија. Шишуле за масло.
шиш-ќебап | м.
Вид ќебап подготвен од парчиња месо и зеленчук наредени на метални или дрвени раженчиња и испечени на жар.
шија | ж.
Дел од телото на човек или на животно што ја спојува главата со трупот, Таа го фати за шијата. Долги шии. Ја зеде кокошката и ѝ ја свитка шијата.
шијак | м.
Човек со дебел, развиен, мускулест врат. Се познаваат во семејството, мажите се сите шијаци.
шијарка | ж.
Игла за шиење. Метални, тенки шијарки.
шијач | м.
шијокршен | прид.
Развиен и подвижен во шијата, во вратот. Шијокршно момче.
