штит | м.
Дел од оружје што служи за заштита. Златен штит. Убав штит со гравура на лав.
штитарка | ж.
Фамилија на растенијата (едногодишни или трајни) како што се коријандер, магдонос, ким и др. зачински билки; Apiaceae. Пеперутките се хранат со нектарот на некои растенија од фамилијата штитарки.
штитен | прид.
Што штити, што заштитува. Штитни стакла.
штитеник | м.
Лице што е под нечија заштита (физичка, материјална и др.). Тој е негов штитеник. Тој е штитеник на кралот.
штитенички | прид.
Што му припаѓа или се однесува на штитеник. Штитеничка стипендија. Штитенички соби.
штитест | прид.
Што има форма, што наликува на штит. Штитести гради. Штитеста порта. Штитесто цвеќе.
штити | несв.
Прави заштита, чува, брани од нешто. Нафталинот ја штити облеката од молци. Таа го штитеше лицето од студот со волнен шал. Тој ги штитеше очите со темни очила.
штитник | м.
Платнени, пластични (или од некој друг материјал) заштитни маски за колената, за потколениците и за лактите што се користат при управување со велосипед, ролери, ролшуи, играње фудбал и сл. Кога се користат ролери кај многу мали деца, задолжително треба да има штитници на колената и на лактите.
штитовиден | прид.
Што има форма на штит. Штитовидни цветови. Штитовидна тепсија.
штитоносен | прид.
(зоол.) За вошка што ги напаѓа овошните насади и им причинува големи штети; Pseudococcus citri Risso. Сливова штитоносна вошка. Јаболкова штитоносна вошка. Подвижна штитоносна вошка.
