штракне | св.

Испушти остар, испрекинат звук. Тој штракаше со запалката и си поигруваше со огнот.

штракот | м.

Остар звук што се слуша при работа на некои машини или друг вид предмети. Се слушаа само силни штракоти. Во воздухот проструи еден штракот.

штракоти | несв.

Испушта или прави остар звук проследен со штракот;

штрап! | изв.

За подражавање остар звук што се испушта при некои дејства.

штрапа | несв.

Испушта звук при одење или кога гази по нешто. Таа само штрапа низ ходникот со високите петици. Децата штрапаа по мермерните скали. Штрапаше по снегот и оставаше зад себе трага.

штрапка | повр.

Штрапа по малку или уште малку; Штрапка со патиките по подот. Штрапка со пенкалото. Штрапка со ножиците по платното.

штрапне | св.

Бргу, еднократно изврши дејство при кое се слуша специфичен звук. Штрапна со ножиците. Штрапна со запалката.

штрап-штруп! | изв.

За подражавање остар звук што се испушта при некои дејства, составен од два слични звука што доаѓаат едно по друго, при одење, јадење или при работа со ножици и сл

штрб | прид.

Тој што нема еден или повеќе заби, особено однапред; беззаб. Штрба уста. Штрбава баба. Штрбаво дете.

штрбел | м.