шупелка | ж.

Народен дувачки музички инструмент (обично со шест дупчиња) направен од дрво во вид на цевка. Шарена шупелки. Брезова шупелка. Свирачи на шупелка.

шупелкав | прид.

Што е во форма на шупелка.

шуплив | прид.

Празен однатре. Шупливи коски. Шупливи трски. Шуплив заб. Шуплив даб.

шупливец | м.

Празноглав, прост, глупав човек. Вообразен шупливец.

шупливица | ж.

Дрво, растение што раѓа црвливи плодови. Јаболкница шупливица. Круши шупливици.

шуплика | ж.

(дијал.) Празно дрво, стебло подјадено однатре. Шупликите треба да се исечат.

шуплоса се | св.

Се расипе, црвоса. Оревите се шуплосаа уште на стеблото. Забите ми се шуплосаа.

шуплосан | прид.

Што е расипан, црвосан. Шуплосани јаболка. Шуплосани греди.

шупне | св.

Вовлече, влезе, турне нешто набрзина;

шупур | м.